…z warszawskich Łazienek.
Archiwum kategorii: warszawa
ś.p. D.H. Feniks
Złota 83/Żelazna 24a
Kamienica przy ulicy Złotej 83, róg Żelaznej 24a (poddaję się, jaki numer ma ta kamienica?). Obecnie jak widać, została „szczelnie” zamurowana. Natomiast jest szansa, że kamienica, której pierwszym właścicielem był Wolf Krongold i została oddana do użytku w 1899 roku, ocaleje. Jest ona wpisana do rejestru zabytków a władze dzielnicy Warszawa Wola planują ją sprzedać (a może już sprzedali?).
Żelazna 64
Żelazna 66
Strzeż się
[Aktualizacja] Waliców 14
Kamienica przy ul. Waliców 14. Tutaj mieszkał przed wojną poeta Władysław Szlengel oraz znany fotograf i dziennikarz Menachem Kipnis. Dni tej przeuroczej kamienicy są już policzone a na placu obok a może i włącznie z tą kamienicą być może stanie takie cudo: http://www.urbanity.pl/building.php?wsk=3127
Czy ktoś wie z którego roku jest ta kamienica?
[Aktualizacja] Chłodna 41
W ramach powtórkowego pleneru po warszawskim Mirowie tym razem coś z cyfry. Na początek kamienica z ul. Chłodnej 41:
A jak wyglądała kiedyś kamienica przy ul. Chłodnej 41? www.warszawa1939.pl
Warszawski Mirów
I kolejny warszawski plener, który miałem przyjemność poprowadzić w ramach grupy Freelancer zrzeszonej wokół Nikon Klub Polska. I będzie trochę inaczej, trochę nostalgiczne, czarno biało (zabrałem ze sobą tylko analogowego Nikona F100 i jedną rolke filmu Ilford Delta 3200 a więc musiało wyjść… a czy wyszło? :/).
Mirów. A dlaczego nie Mierów? Bo przecież nazwa tego warszawskiego osiedla pochodzi Wilhema Miera, dowódcy wojsk stacjonujących w koszarach mieraw XVIII wieku. Wojska te stacjonowały w budynkach dzisiejszej straży pożarnej (ul. Chłodna 3). Zresztą od jego nazwiska pochodzi również nazwa Hala Mirowska (pl. Mirowski 1). No ale wróćmy do Mirowa. Jest to osiedle, które znajduje się dzielnicy Wola (oraz częściowo w dzielnicy Śródmieście – ktoś kto wymyślił podział wg. MSI… dobra, szkoda gadać), wyznaczone przez: Al. Solidarności, ul. Towarowa, Al. Jana Pawła II oraz Al. Jerozolimskie. Mirów został włączony do Warszawy dopiero w 1916r. Historycznie jest to dzielnica która przed wojną była zamieszkana głównie przez ludność pochodzenia żydowskiego. Na terenach Mirowa w czasie II znajdowało się Getto warszawskie. Do dziś zachowało się wiele miejsc historycznych z tego okresu – fragmenty muru między ul. Złotą a ul. Sienną, brama wjazdowa przy kamienicy na ul. Żelaznej 65 czy mur graniczny budynku przy ul. Waliców 11.
Mówiąc o Mirowie nie można też zapomnieć o ul. Chłodnej, która w w XVIII w. stanowiła ważny element tzw. Osi Saskiej. Natomiast przed II wojna światową ul. Chłodna była jedną z ważniejszych ulic Warszawy, którą kursował tramwaj (do dziś zachowane są tory na historycznym bruku) a w okolicznych domach znajdowało się pełno sklepów, warsztatów oraz kino Kometa (ul. Chłodna 47). Ale z dzisiejszego punktu widzenia najciekawszą ulicą Mirowa jest ul. Żelazna. To tutaj przetrwało do dziś najwięcej starych, przedwojennych kamienic, zakłady Norblina i innych miejsc. Podobnie jak na ul. Chłodnej przed wojną ul. Żelazną kursowały również tramwaje.
Niestety w 1944 roku Mirów (jak i cała Warszawa) mocno ucierpiał. I co gorsza niszczeje do dziś a władze (jak mi się zdaje) wolą poczekać aż to co ostało samo zakończy żywot a w puste miejsca będzie można postawić nowe biurowce, bezduszne bloki. A trzeba pamiętać, że Mirów sąsiaduje z samym centrum Warszawy.
Zdjęcia, które prezentuje poniżej są w kolejności takiej jakiej przebiegał plener.
Podwórko kamienicy na ul. Chłodnej róg ul. Wroniej:
Wnętrze kamienicy na ul. Wroniej (pięknie podtrzymywany strop deskami):
Wnętrze kamienicy na ul. Żelaznej 66 róg ul. Krochmalnej:
Podwórko kamienicy przy u. Żelaznej 65 róg ul. Grzybowskiej. To przy tej kamienicy znajdowała się brama do Getta warszawskiego (zachowana do dziś):
Pamiętacie film „Poszukiwany, poszukiwana”? To w tym budynku przy ul. Grzybowskiej 45 (budynek z 1939r) mieszkała Marysia. Fragment zewnętrznej elewacji:
Waliców 14. Przepiękny budynek. Władze chyba czekają aż się zawali:
I podwórko budynku Waliców 12. Teoretycznie władze coś zrobią. Ale nikt z mieszkańców nie wie ile jeszcze tam pomieszka:
Kamienica na rogu ul. Żelaznej i ul. Złotej. Podobno budynek w fazie testów – zawali się czy nie (pięknie zamurowane drzwi i okna):
No i kamienice na ul. Złotej. Mam do nich mały sentyment, bo przychodziłem tutaj we wczesnych latach 80 do swojej prababci. Częściowo zamieszkane, częściowo nie:
I oto jeden z dwóch zachowanych murów Getta warszawskiego między ul. Złota a ul. Sienną:
Nikon F100, Ilford Delta 3200 kąpany w Tetenal Ultrafin Plus
Warszawa Toruńska
SD80 nadal (jeszcze) żyje…
SD80 (do 1959 MsAx) to oznaczenie wagonu silnikowego, wyprodukowanego w ilości 3 sztuk dla PKP w roku 1949 w zakładach Fiat-OM w Mediolanie.
Trzy SD80 trafiły do Polski w 1951 roku. W 1953 roku zaczęły kursować na trasie Warszawa Wschodnia-Gdynia. W 1959 uruchomiono połączenie Warszawa-Bydgoszcz. Jako „Błękitna fala”, na trasie Warszawa-Świnoujście, kursował z prędkością nieco ponad 100 km/h i był to najszybszy skład kolejowy w Polsce. Wagony te eksploatowane były w ruchu pasażerskim do roku 1967, kiedy to przebudowano je na wagony inspekcyjne SR70. Ostatecznie wycofane zostały z ruchu w 1974.
Jedyny zachowany, choć obecnie bardzo mocno niszczejący wagon znajduje się w Warszawie. Był kiedyś eksponatem Muzeum Kolejnictwa, teraz znajduje się w stanie ruiny.
źródło: Wikipedia
Czasem smutno się robi, jak takie ciekawe egzemplarze PKP odstawia na boczny tor. Jeszcze jakiś czas temu SD80 był ogrodzony płotem, ale złomiarze po rozmontowaniu płotu chyba wzięli się za niego :(
A tymczasem gdzieś w krzaczorach…
…chowa coś się nam na torach.
Niestety środek wagonu mocno zniszczony, widoczne są ślady pożaru :(
I w całej okazałości, proszę Państwa, SD80