Witam

Postanowiłem pogodzić się z Łysym. Wcześniej mi podpadł, bo zawsze jak była bezchmurna noc i można było fotografować tzw. obiekty głębokiego nieba (galaktyki, mgławice, gromady gwiazd) to musiała być pełnia lub jakoś w okolicy. I wtedy nic ciekawego nie wychodzi. A pogoda złośliwa. Nów? Chmury! Pełnia? Czyste niebo. Ech.. No to wracamy do Łysego.

Postanowiłem do niego wykorzystać czarno-biały aparcik QHY5v opisany w jednym wątku. Do tego teleskop, który w połączeniu z soczewką barlowa dał ogniskową 1,5m (1500mm ładnie brzmi ).

To moje początki, więc nie jest idealnie. Do tego tzw. seeing nie rozpieszczał. Ale miło spojrzeć na detale trudno dostępne gołym okiem.

Morze Obfitości

Największy widoczny krater na powyższym zdjęciu to Langrenus. Wysoki na 2,7km i szeroki na 132km.

Apeniny

Krater po lewej stronie znikający w ciemności to Eratostenes szeroki na 56km. Największy w górnej części to krater Archimedesa. Szeroki na zaledwie 82km.